Nog net voor de transfermarkt sloot, hebben Jordy en Oda nog een tactische aankoop kunnen doen en een nieuwe keeper voor de JO11-1 op de kop kunnen tikken. Tobias verruilt de JO10-1 voor de JO11-1 en stond zaterdag al in z’n fonkelnieuwe JO11-1-tenue onder de lat.

De tegenstanders van afgelopen zaterdag waren de jongens van de JO11-1 uit De Rijp. Ik heb een tip voor u: als u uw kind gekwadrateerd wilt hebben, zou ik als ik u was als de sodemieter verhuizen naar De Rijp. Ik weet niet wat ze de kinderen daar te eten geven, of wat voor lucht ze daar inademen, maar daar gaan ze van groeien! Jongens onder de elf jaar (want in die competitie spelen we) zien er daar uit als pre-pubers van net 13.

Nou zijn de Racers van JO11-1 wel gewend dat de tegenstanders over het algemeen wat groter zijn, want de gemiddelde lengte van het team is niet bijster groot, maar de gebouwen die de mannen afgelopen zaterdag tegenover zich hadden… Normaalgesproken past er in één aanvaller van de tegenpartij, anderhalve verdediger van de JO11-1. Maar zaterdag pasten én Sem, én Jasper, én Boyd alle drie in één spits van De Rijp!

Echt waar. Niet gejokt. Er zijn diverse getuigen van en het is zelfs op beeld vastgelegd. Toch lieten de Racers zich niet van hun stuk brengen van die beren uit De Rijp. De eerste kans van de wedstrijd was voor Kerim, de tegenstander kon niets anders dan wanhopig verdedigen tot hoekschop.

Helaas scoorde De Rijp het eerste doelpunt. Met vier passen waren ze al aan de andere kant van het veld (echt, die gasten hadden een lange benen…) en met snel overspelen stonden ze binnen de kortste keren voor het doel van Tobias. Die zat er in eerste instantie goed bij, maar de rebound was helaas onhoudbaar, 0-1.

Maar dan de Racers: een mooie aanval, waarbij Jasper Max met een perfecte lengtepass wegstuurt, Max speelt de keeper uit en scoort de gelijkmaker, 1-1. Wat een heerlijke goal. Het smaakt naar meer. Even later schakelt Kerim met een paar mooie passeerbewegingen de Rijpse verdediging uit, geeft voor op de meegekomen Max, maar Max kan net niet bij de bal.

Dan volgt een snelle uitbraak door De Rijp en weer lieten ze de bal snel rondgaan en weer stonden ze in een oogwenk voor het doel en helaas scoorden ze ook, 1-2. De verdedigers van RCZ moesten flink aan de bak tegen de reuzen van De Rijp en hoe gering van lengte Sem en Jasper ook zijn, ze maakten het de spitsen nog knap lastig.

De Racers jagen op de gelijkmaker, een afvallende bal komt bij Fons terecht die goed heeft gezien dat de keeper van De Rijp een gaatje laat vallen. Fons haalt uit en de doelman kan Fons’ schot maar net uit z’n doel houden. Ondertussen heeft de tegenstander door dat Kerim nogal behendig is met een voetbal en heeft twee bomen op ‘m gezet. Je zag door de bomen Kerim niet meer.

RCZ blijft aanvallen, Joris geeft een voorzet die via Kerim bij Kick belandt, jammer genoeg gaat Kicks schot naast. Dat Kick de hele wedstrijd uitspeelde is al een prestatie op zich, want hij was de afgelopen weken geveld door ziekte en had amper getraind, maar daar was in de wedstrijd weinig van te merken.

Vlak voor rust maken De Rijpse Reuzen nog twee snelle doelpunten, waardoor de RCZ-mannen met een 1-4 achterstand de kleedkamer opzoeken. Genieten de meeste teams van thee of limonade in de rust. Het vermoeden bestaat dat De Rijpse Reuzen zich tegoed deden aan een kloeke beker melk. Misschien dat die witte motor het Rijpse geheim achter de groeispurts is.

Over de tweede helft kan ik kort zijn: die was zeer doelpuntrijk en spijtig genoeg niet voor de Racers. Nadat de scheidsrechter had gefloten voor de start van de tweede helft, stond het binnen de kortste keren 1-8. De Racers kwamen er niet meer aan te pas. Toch bleven ze knokken. Na weer een aftrap volgde een ouderwetse JO11-1-aanval, die Max mooi afrondde, 2-8.

Dat gaf moed. Een aanval tussen Joris en Kerim eindigde met een schot van Kerim dat gestuit werd door de Rijpse keeper. En kort daarop volgt een vrije trap van Joris waar een tegenstander voor springt, de rebound belandt weer bij Joris die van afstand maar net naast schiet. Het zat ook niet erg mee deze ochtend.

De JO11-1 blijven een doelpunt najagen, maar verliezen begrijpelijkerwijs steeds meer de moed. De overRijpse voetballers walsen over de Racers heen en doelpunt volgt op doelpunt. Het wordt uiteindelijk 2-11 voor De Rijp. Enigszins gelaten zoeken de Racers de kleedkamer op, maar ondanks de uitslag zag ik vele trotse opa’s en oma’s langs de kant staan. Dat is het heerlijke van opa’s en oma’s: wat er ook gebeurt, die zijn altijd trots op hun kleinkind. En zo hoort het ook.

Geen fijne wedstrijd dus deze keer. De tegenstanders waren groter, sneller, sterker en wellicht ouder, maar de mannen van de JO11-1 bleven lang moedig met de kop op door voetballen. Geen winst deze zaterdag, maar wel weer veel geleerd en dat is ook heel wat waard. Aanstaande zaterdag voetbalt de JO11-1 om half elf uit tegen Assendelft JO11-1. Ik weet zeker dat er deze week weer hard getraind gaat worden, om zaterdag de winst mee naar huis te nemen.

Uw razende reporter