Zaterdag 20 januari hadden de mannen van de jo11-1 een oefenwedstrijd tegen onze buren, Hercules. En de jo11-1 waren niet de enigen. Het leek wel een invasie van paars op het RCZ-complex. Bijna elk team oefende tegen Hercules. Onder het mom beter een goede buur dan een verre vriend, waren er in deze competitieloze weken wat oefenwedstrijden georganiseerd met onze paars-witte buren.

Zo ook de Racers van de jo11-1. Maar niet alle mannen stonden even fris aan de aftrap. Kick en Joris hadden de hele voorafgaande week gestrekt in bed gelegen, geveld door de rondzwervende griep. En ook Fons was de week niet ongeschonden doorgekomen, hij was af en aan door de griep uitgeschakeld geweest. Maar toch stonden alle drie de heren, nog na rillend van de koorts, paraat.

Het werd een attractieve wedstrijd, waarin duidelijk te merken was dat niet alle spelers van de jo11-1 topfit waren. Het energieniveau was bij lange na niet op peil, dus werd er vaak gewisseld om weer even op krachten te komen. Jesper opende de score tegen zijn oude club, Max had een goede kans, maar Jesper scoorde uit de rebound de 1-0.

Al snel werd de stand weer gelijk getrokken. Er volgden kansen voor RCZ, maar ook Tobias werd op de proef gesteld door Hercules. En uiteindelijk maakten de buren de 1-2. Max, die deze wedstrijd weer talloze van z’n inmiddels befaamde rushes langs de zijlijn liet zien, maakte de gelijkmaker na een prachtige solo.

Helaas maakten de paars-witten vlak voor de rust de 2-3. Na de pauze was het Jesper die de stand weer gelijk trok, 3-3. Er waren over en weer kansen, maar het werd hoe langer de wedstrijd duurde, steeds duidelijker dat bij de grieperige spelers de energie zo langzamerhand op was. Hercules maakte nog 3-4 en 3-5. Tegen het eindsignaal kreeg Joris de afvallende bal uit de 16 voor z’n voeten en met een mooie boog over alles en iedereen heen, inclusief de keeper, zorgde hij voor de 4-5 eindstand.

Met opgeheven hoofd konden de mannen het veld verlaten, want gezien de drukte in de ziekenboeg de week er voor, was het mooi om te zien hoe de andere spelers van het team een stapje harder deden om die spelers te ondersteunen. Klasse heren!

Afgelopen zaterdag stond een oefenwedstrijd tegen Uitgeest op het programma. Het zou een revanche worden voor de bekerwedstrijd aan het einde van vorig jaar, toen de Racers met penalty’s door de Uitgeestenaren uit het bekertoernooi werden geknikkerd.

Bij de aftrap was er enige verwarring bij de jo11-1, want werd er nou in het wit of in het zwart gespeeld? Ryan bleek zich als enige aan de richtlijn “uitwedstrijd zwart shirt” te hebben gehouden, maar schijnbaar was zaterdag 27 januari een uitzondering op de regel, want de rest had een wit shirt aan. Dus sprintte Ryan terug naar de kleedkamer om z’n shirt te wisselen. Ondertussen wachtten beide teams geduldig op zijn terugkeer, want het bleek dat Ryan de aftrapspecialist is. Ondanks twee aanwezige wissels, was het Ryan die de aftrap diende te verrichten. Je zal dat bijzondere talent maar hebben.

De ziekenboeg was qua spelers weer leeg, dus voelde begeleider Eddy zich geroepen die leegte op te vullen. Fons en Max ontbraken ook, zij verdiepten zich in hun academische mogelijkheden. En we weten allemaal hoe belangrijk een maatschappelijke carrière na een succesvolle voetballoopbaan is. Als vervangers waren Simon en Lucas opgeroepen. Of waren het Lucas en Simon? Gelukkig stonden er rugnummers op de shirtjes, want uw verslaggever raakte het spoor alras volledig bijster.

De jo11-1 gingen voortvarend van start. Er waren wat kansjes geweest voordat Jesper de 0-1 binnenkopte vanuit een corner van Ryan. Wat op zich knap was, aangezien de keeper van de tegenstander zo lang was dat het leek of hij bijna z’n hoofd stootte tegen de lat.

Boyd was deze ochtend het duveltje uit het RCZ-doosje. Hij dook overal op en stoorde de Uitgeesters enorm in hun opbouw. Hij zat zogezegd “lekker in de wedstrijd”. Wie ook “lekker in de wedstrijd” zat was Kick. Gelukkig weer met een volwaardig energieniveau en dat was te merken ook.

Ook Joris was opgeladen, net als Kick nog wat bleekjes, maar wel weer de oude. Hij wist tussen twee verdedigers uit te komen en voor te geven op Lucas, die vakkundig afrondde: 0-2. Kort daarna volgt een schot van Ryan op de paal, maar Lucas is alweer alert en maakt de 0-3.

Na de rust is Uitgeest feller en lijkt RCZ wat terug te zakken, maar na informeren na de wedstrijd bleek dat een opgezet plan. Volgens trainer Oda “moesten zij komen en konden wij afwachten”, aldus diverse spelers. Het betekende dat Tobias ook eindelijk mee kon doen aan de wedstrijd. En dat deed hij met verve, hij hield z’n doel keurig leeg.

Uiteindelijk weet Uitgeest de 1-3 te maken, maar van enige paniek bij RCZ is niets te merken. De wedstrijd wordt ontspannen uitgespeeld, met kansen voor Uitgeest die Tobias weet te verhinderen en kansen voor de Racers die er net naast of over gaan of te zacht zijn. Eindstand 1-3, mooi revanche genomen. De jo11-1 hebben er niets aan, maar het voelde wel goed. Het was weer een ouderwets lekkere pot mannen! Maar voor de hondstrouwe meegereisde jo11-1-side wel ont-zet-tend KOUD!

Uw razende reporter